Basit Mutluluklar ve Karmaşık Hayaller

Basit Mutluluklar ve Karmaşık Hayaller

Ömer Faruk Kandilci | 05/01/2025 | 0 Yorum | 286 Defa Okundu

Bazı günler hayatı sorguluyorum. Elimde bir kahve fincanı, pencereden dışarı bakarken, “Neden bu kadar karmaşık hale getirdik her ÅŸeyi?” diye düÅŸünmeden edemiyorum. Hayat dediÄŸimiz ÅŸey, belki de çok daha basitti, ama biz sürekli ona katmanlar ekledik. Hayaller kurduk, hedefler belirledik, ama yol boyunca basit mutlulukları unuttuk.

Bir fincan kahvenin sıcaklığı, bir dostun içten bir gülümsemesi, sokakta gördüÄŸümüz bir çocuÄŸun kahkahası… Bunlar, aslında bizi hayatta tutan ÅŸeyler. Ama ironik bir ÅŸekilde, tüm bunların peÅŸinden koÅŸarken gözümüz hep büyük ÅŸeylerde. Daha iyi bir iÅŸ, daha büyük bir ev, daha fazla para, daha fazla “beÄŸeni”. Küçük mutlulukları bir kenara itip, sürekli ulaşılması zor hedeflere odaklanıyoruz.

Hayallerin Ağırlığı

Hayal kurmak güzel bir ÅŸey elbette. Ama bazen bu hayaller öyle büyüyor ki, onları taşımak zor geliyor. Bir hayali gerçekleÅŸtiremediÄŸimizde içimizi kemiren o baÅŸarısızlık hissi… Oysa belki de bazı hayaller gerçekleÅŸmemeli. Belki de hayal kurmak, sadece bizi motive etmek için var.

Mesela çocukken astronot olmayı hayal etmiÅŸizdir. Åžimdi düÅŸündüÄŸümüzde, o hayalin gerçekleÅŸmeme ihtimali bizi mutsuz etmiyor. Çünkü o hayal, bir dönem hayata farklı gözlerle bakmamızı saÄŸladı. Ama ÅŸimdi, yetiÅŸkinlikte, her ÅŸeyin gerçekleÅŸmesi gerektiÄŸini düÅŸünüyoruz. Sanki hayaller gerçekleÅŸmezse eksik kalmışız gibi…

Sosyal Medyanın “Büyük” Hayalleri

Sosyal medya da bu yükü daha da ağırlaÅŸtırıyor. Görüyoruz, herkes mükemmel hayatlar yaşıyor gibi. Tatiller, baÅŸarı hikayeleri, muhteÅŸem sofralar… E biz neden orada deÄŸiliz? Ama kimse perde arkasını göstermiyor. GörmediÄŸimiz ÅŸeyler var: Uykusuz geçen geceler, ekonomik sıkıntılar, kararsızlıklar ve bazen içten içe duyulan yalnızlık.

Bir gün Instagram’da gezinirken ÅŸunu fark ettim: BaÅŸkalarının hayallerine o kadar çok odaklanmışız ki, kendi hayallerimizi unutmuÅŸuz. Kendi hayalimizi yaÅŸamak yerine, baÅŸkalarınınkini kopyalamaya çalışıyoruz. Oysa herkesin hayali kendine özgü olmalı, deÄŸil mi?

MutluluÄŸun Formülü Yok

Bir ÅŸey fark ettim: MutluluÄŸun formülü diye bir ÅŸey yok. Herkesin mutluluk kaynağı farklı. Kimisi doÄŸada yürüyüÅŸ yaparken huzur buluyor, kimisi bir fincan çayla bir köÅŸede kitap okumaktan mutlu oluyor. Ama mutluluk dediÄŸimiz ÅŸey, büyük baÅŸarıların, büyük adımların sonunda gelmiyor. Bazen bir gün batımı izlerken, bazen sevdiÄŸimiz bir ÅŸarkının melodisinde gizli.

Hepimiz farklıyız. Ama bir ÅŸeyde aynıyız: Hepimiz mutlu olmak istiyoruz. Bunun için önce bir durup kendi içimize bakmamız gerek. Bizim gerçekten neye ihtiyacımız var? Hangi küçük anlar bizi mutlu ediyor? Bunu fark ettiÄŸimizde, büyük hayallerin üzerimizdeki ağırlığı biraz hafifliyor.

Biraz Durup Nefes Almak

Hayat öyle hızlı akıyor ki… Hep bir yerlere yetiÅŸme telaşı içindeyiz. Ama bazen durup sadece nefes almak gerekiyor. Öylesine, hiçbir ÅŸey düÅŸünmeden, hiçbir yere yetiÅŸmeye çalışmadan.

Bir gün, sıradan bir anda, bir duraklama anı yaÅŸadım. Her ÅŸey o kadar basitti ki… Gökyüzüne bakıyordum, kuÅŸ sesleri vardı, ve o an için dünyanın en huzurlu insanıydım. O an anladım: Basit ÅŸeyler, bazen en karmaşık hayallerden daha anlamlı olabilir.

Son Söz

Bu yazıyı yazarken düÅŸündüm: Belki de hepimiz, hayallerimize ulaÅŸmaya çalışırken aslında sahip olduÄŸumuz mutlulukları unutuyoruz. Belki de hayatın sırrı, basit ÅŸeylerin deÄŸerini unutmamaktır.

Karalama Defteri’nde yine bir düÅŸünce karışıklığı bırakıyorum size. Hayatınızda hangi basit mutluluklar var, bir düÅŸünün. Belki de onları fark etmek, hayata bambaÅŸka bir gözle bakmanızı saÄŸlar. 

Etiketler